Biliyor musun, yine bu kentin sokaklari islak... Bulutlar agliyor, bense onlara eslik ediyorum, agladigimi kimseler fark etmiyor... Sirilsiklamim ve en çocuk halimle üsüyorum... Böyle bir yagmurlu gecede çikip gelmistin. O andan sonra yüregime sakladim, her solukta duyabilmek için seni. Basimiz yoktu bizim, sonumuz da olmayacak. Bir anda basladik. Dokunan kadar dokunulanin da sarsildigi o an boyunca yasadik seninle askin tüm evrelerini; tüm umudunu, sefkatini ve firtinalarini. Tek bir dokunusta bir büyük sirri paylasarak yasadik o muhtesem kavusmayi ve hemen ardindan kahreden o ayriligi. Ben sana yenik düstüm... Sensizlik çok kalabalik geliyor yüregime; tasiyamiyorum. Öyle birsey ki bu; yagmurlarla birlikte agliyorum sana, bana... Yüregime katiyorum seni katabildigim kadar. Ruhum bembeyaz perdenin arasindan siyrilip senin karmakarisik hayalinle dolasiyor sensiz gecelerimde. O zifiri karanlikta dualar ediyorum. Kendime bile dilemedigim dileklerle sürüyorum seni aydinliga. Tükenmiyecektik... Tükenmiyecektim... Bogazim dügüm dügüm. Bu öyle birsey ki; acilarin en kahirlisi. Ve ben kahroluyorum.. Söylesene. Sen benden Vazgeçebildin mi? Oysa derdim ki; benim kirilgandir umutlarim... Biliyorum ki uzaga atarim yakinima düsersin... Bu kadar yakinima düsecegini nerden bilirdim. Ve bil ki çok sevdim seni kisa bir zamanda; bu lanet olasi mesafelere inat...
