Yazılanmı Önemliydi Çizilenmi Sevdalara.. Oysa Ben Ne Yazdım Ne Çizdim sevdamı.. İçimde Büyüttüğüm Ufaklıktın Sen.. Ben Ne kadar Büyüttüysem Seni; o kadar Ufaltmışsın Kendini.. Sen Giderken "gitme Kal Yanımda Sana ihtiyacım Var!" Diyemedimki..Diyemezdim de.. Çünkü Sen Kararlıydın Gitmeye..Ki Kalma Meraklısıda hiçmi hiç Olmamışsın.. Ben Ne Savaşlar Vermiştim Yüreğimde.. Ne Volkanlar Patlatmıştım Hep sen ol diye.. Sensiz Olmak Benim sonum Olurdu Biliyordum.. Bildikleriminde Başıma Gelmesinden Öyle Çok Korkuyordumki.. korkularıma Rağmen Savaşlarımı hiç ertelemedim.. ertelenmiş bir sevda bana göre değildi.. Ya Sen? Savaştınmı Benim gibi? Korktunmu Kaybekten Deli Sevdalanı? Kaç Kere Yemin ettin Bozacağını;dayanamayacağını Bile Bile? ...... okadar Gözyaşı döktümki Ardından.. Hiç Utanmadım Ve Hiç silmedim Gözyaşlarımı.. Çünkü Görünen Sadece Gözümdeki Yaştı.. Kalbimdeki Acıları bitmişliği Göremezdin.. bu Yüzden Ağladım Karşında İşte Bu Yüzden Ağlamaktan; Göz Yaşlarımdan Asla ve Asla Utanmadım... Ben Sevdamdan da Utanmadım..Seni Sevmektende.. Pişman Değilim Bir Kere Dünyaya Gelsem Bin Kerede Olsa Seni Severim! Umudumu yitirdiğimde Utandım Ben Yar..! Çünkü Umutlarımda Binlerce Güzellik Var.... Şimdi Bana Kalan Ardından; Bomboş Bir Hayat..ve Bir Okadarda Dolu Kalbimin Yamaları.. Bir Avuç Göz Yaşı Ve Bir dünya Kadar Sevdan.. Gittin İşte.. Bitti Bu sefer Dönüşü Yok... Kalbim Alıştı Belkide Bu sefer ama Telafisi Yok.. Olmayacakta... Unut Deme Sakın.. Unutmak İçin Sevmedimki seni.. Kolaymıki Unutmak o kadar Savaşın Okadar Acının O kadar Sevdanın Ardından Seni... Hadi Sen Unut Beni Sevgili.. Ben Es geçtim Unutulması Gereken Herşeyi... hoşçakal..."hoşça"Kal..Aşkların En güzeli... alıntıdır...
