Sıcak bir günde hızlı yürüme sebebiyle kan ter içinde kalan ve elbiselerini değiştirme imkânı bulamayan bir insan, terlemeyi eziyet gibi görebilir. Hâlbuki terleme, Cenab-ı Hakk’ın rahmetinin tecellilerinden biridir. Vücuda yerleştirilmiş olan terleme mekanizması, hayatiyetin sıhhatli bir şekilde devam ettirilebilmesi için oldukça önemli vazifeler görür. Deri; iç ve dıştan gelebilecek her türlü uyarıya cevap verebilecek kabiliyette yaratılmış, en fazla hücre ihtiva eden organlardan biridir. Ayrıca hayvanlar da kendilerine has doku hususiyeti ve ihtiva ettiği koku, yağ, sümüksü madde (mukus), zehir ve ter bezleri gibi gerektiğinde salgıları ile vücudu koruyan birçok beze sahiptir. Ter bezleri, memelilere hastır. Yani omurgasız hayvanlarda, balık, kurbağa, sürüngen ve kuşlarda ter bezleri bulunmaz. Memelilerde ter bezlerinin konumu ve sayısı türlere göre farklılık arz eder. Meselâ kedi ve köpeklerde bu bezler sadece ayak tabanlarında bulunur. Bu yüzden köpekler, sıcak havalarda veya vücutları aşırı ısındığında hararetlerini dillerini sarkıtarak dışarı atar. Balina ve yunus gibi suda yaşayan memelilerde ter bezi yoktur. Hayatlarının büyük bölümünü suda geçiren su aygırlarında, ter bezi sadece başın üst kısmında bulunur. Fillerde ise ter bezi bulunmaz. Genellikle sıcak bölgelerde yaşayan bu hayvanlar, bu yüzden vücutlarını serinletmek için kulaklarını devamlı sallar. Bu, fillerin cüsselerine nispetle küçük kulaklarla vücutlarını yelpazeleyip soğuttuğu mânâsına gelmez. Bu hayvanların kulaklarına geniş çaplı kılcal damar ağı yerleştirilmiştir. Bu ağ, fillerin vücutlarındaki 450 litre kanı 20 dakika içerisinde kulaklarından geçirerek âdeta radyatör fonksiyonu görür. Kanın geçişi esnasında sallanan kulaklarla kanın soğuması temin edilmiş olur. Kırışık bir yapı arz eden fil derisi, su tutma özelliğine sahiptir. Deride tutulan suyun sıcak havada buharlaşmasıyla vücuttan ısı çekilir ve hayvan böylece serinletilmiş olur.
