SOĞUK VE BEYAZ Yine sensiz, Yine gece, Soğuk ve beyaz, Yalnızlığın çıldırtan uğultusu Yüreğimde sımsıcak isyan, Ellerimde nefessin. Yüreğime çarpan, Buz gibi sesinle, Kınından sıyrılan kılıç gibi, Bir çırpıda çıkıveren, Keskin ve hafif sözlerin. Dondu birden, Eller, Diller, Özlemlerin kuryesi olmuş teller. Dondu her yer. Soğuk ve beyaz artık tüm renkler, Bir gelinlik gibi masum ve titrek, Bir kefen gibi soğuk ve beyaz. Ve imkansızlığın ayazında, Beyaz bir lekeyim sensiz… Özcan ABBAK
