Belki şanstı Belki de kader... Sen başka yerlerdeydin... Hayata küskün...İnsanlara küskün... Ben yıkık dökük sevdalardan çıkmıştım... Benliğimi kaybetmiş,güvenimi kaybetmiş... Ve yalnızlığımın üzerine geldin... Yaşamadığımız aşkı, Mutluluğu, Üç günde aşkı, On günde on yılı yaşadık. Belki yokluğunda bile seni yaşadım... Sen hep imkanlar aradın, Ve kaybolduk...Sonra yeniden bulduk... İki ayrı bedende, Tek yürek...Tek nefes olduk... Her güne benim olduğunu düşünerek başladım... Ben şanslıydım bir kere...Sen vardın...Daha neydi... Hep benimle ol, Benim kal... Sen istersen eğer, Pes edersen, Ayağa kalkamazsan git.... Gidersen de bir gün... Ben bilmeyeyim gittiğini... Ellerini...Dudaklarını... Bende bırak ne olur... .....Ve sonra yine de, '.....Bu can sensiz yaşar mı sanıyorsun.' Diyerek... Hemen dön olmaz mı? 'Yalandı... Şakaydı... Gitmem... Gidemem...' De... Diyebilir misin? SEN, BENDEN HİÇ GİTMEYEBİLİR MİSİN?
