Aşk.. Oyuncak oLdu sevmesini biLmeyen yürekLerde.YaLanLar buLaştı her bir zerresine ihanetLer girdi kanına. Değişti aşkın kimyası. DeğiştiriLdi mi demeLi yoksa? Ama bir şeyLer oLdu işte. Ne okuduğumuz romanLardaki yazıLardaki gibi artık ne de çerezLerimizin yanına gözyaşLarımızı içecek yaptığımız fiLmLerdeki gibi.. SevgiLiyi gördüğünde değiL de ona aLdığı pahaLı hediyeLeri görünce ışıLdar oLmuş gözLer Seni Seviyorum sözünün değerini unutmuş yürekLer.. ÖyLe bir unutuş ki Seni Seviyorum diyeni hep yağmaLamış gönüL o seviyorum dedikçe daha da uzakLaşmış sevgiLiLer her seviyorum dediğinde gözLeri sevdiğini haykıranda kenetLeneceğine daha da dışarı dönmüş.. Zaman değiştiinsanLar değişti de duyguLarın hissediLişi de mi değişti? ÖLümLer yürekLerde yüzde bir iz bırakırken kendini beLLi ederken aşkta niye göstermez oLdu kendini. ÖLüm kadar gerçek değiL miydi ki ? HissediLen bir şey nasıL gerçek oLmazdı ki ? acı kadar üzüntü kadar aşkta hissediLmesi gerekmez miydi ? Peki sevmeden nasıL yaşanacaktı o duygu ? Aşkın hakkını vermeyeceksek gözLerimiz aşık oLduğumuz kişiden başkasını görmeyecek oLmayacaksa yaLanın ne oLduğunu unutup ihaneti hiç tanımamış oLmayacaksak kavuşmaLar için güLüpayrıLıkLar için gözyaşı akıtmayacaksak ve duaLarımız hep vusLata uLaşmak için oLmayacaksa her seferinde oLan daha da çok kırıLan kaLbimize oLacaksa ve giden hep bizden oLacaksa neye yarar aşk.. Ya da aşk sandığımız diLLere yürekLere oyuncak oLmuş ne idüğü beLirsiz duygu ! İnsanLarın biLe insanLığından şüphe ediLen zaman da aşka inanmak ne diye ?! Zaman değişmiş ben ayak uyduramamışım özür diLerim.. Özür diLerim eski zamanLarda takıLı kaLmışım.. İnsanLığın haLa dürüstLükLemertLikLe bağdaştığını düşünmüşüm.. Hayat böyLeyse zaman bize bunLarı getirdiyse üzgünüm ben yokum insanLık buysa insan da değiLim ! Benim haLa saçLarını taradığımsüsLediğim bebekLerim var oynamak için.. Teşekkür ederim ben insanLarın duyguLarıyla/aşkıyLa oynamadan da yoLuma devam ederim..
