Mİtolojİ Ve İnsan

Konu, 'Şiir Cafe' kısmında emrah068 tarafından paylaşıldı.

  1. emrah068
    Offline

    emrah068 Yeni Üye Üye

    Kayıt:
    14 Temmuz 2007
    Mesajlar:
    48
    Beğenilen Mesajlar:
    0
    MİTOLOJİ VE İNSAN

    Ben
    Çocukken Troya da
    Milattan bilmem kaç yıl önce
    Deniz oynaşırken
    Bizim oralarda.
    Sizin Kaz dağlarınız bile
    Kimbilir kaç kulaç derinlerde
    Poseidon''un tatil köyüydü belkide.
    Öfkesi batası Zeus
    Duyunca kudurdu aşkımızı
    Ters yüz etti herşeyi
    Harran da çekilirken sular
    Gemisi Ararat''ta kaldı Nuh''un
    Kop''ta bu yüzden hırçın.
    Sebebi çok basitti
    Yüce tanrılar yerine
    Afrodit beni seçmişti.

    Benim öykümdür
    Asırlardır anlatılan
    Ayrılıklara isyanım da bu yüzden.
    PrometheusHerkül Posedion
    Daha nicesi tanrıların
    Yardımcıysalar insanlığa
    Aşk''a saygılarından...
    Sevdiğini tanrıça görmesi sevenin
    O günden beridir işte
    Afrodit''in benimle
    Yaşadığı aşk yüzünden...

    Yargılayan zamansa
    Tarihi yazan insan.
    İnadına tohum oldu
    Zamana aldırmadan.
    Önce adını değiştirdi Afrodit''in
    Zeus bile anlamadan.
    Venüs diye savundu bir süre
    Güzelliğin simgesini.
    Arandı durdu
    Yüzyıllar boyu.
    Uygar olup da Yolu
    Gökyüzüne düşünce
    Venüs''ün gerçeğini buldu;
    Yakından izleyince resimlerini
    Anladı ''içi seni
    Dışı beni yakar''
    Sözünün erdemini..
    Bunca yıl geçti ardı ardına.
    Görmeden kendi yüreğini
    Düşündüğü güzelliği
    İnsanoğlu aranır hala
    Bakmadan aynalara..

    Ne Hephaistos''un çekici
    Ne Poseidon
    Titretemiyor artık yüreğini.
    Hades''e çevirmeyi öğrendi
    Yaşadığı cenneti..
    Lübnan Beyrut Bağdat derken
    Bakalım nerde duracak
    Ve doyacak insan
    Arınıp da ihtiraslarından..
     

Sayfayı Paylaş