.... Kim olsa giderdi… Hayır … Gitmedim … Bura da olduğumu mu sanıyorsun. Buraları terkedeli çok oldu. Defalarca gittim... Çok yolculuklar geçirdim Vuslatlarım – canalıcı hasretlerim- boğulası intaharlarım oldu Ben çoğu kez bir babanın oğluna yalvarışlarına ağladım; hasretten Hayat dolusu hatalar;sonunda bütün doğrularından vazgeçmiş yanlış hayatlara ağladım Özleyenlere ağladım Özlem neydi? Bir çatışmanın ortasında ölümün gözlerine düştü yerde annenin yüzünü hatırlamaktı Yalnızlığın sesini duyan insanları dinledim;duydum İntihar sahnelerinde düştü bedenim Hayır… Gitmedim …. Hep burada olduğumu mu sanıyorsun. Çok defa gittim taa uzakların ardında bir uzaklık daha vardı Gitmekle biter mi sandın Hayır … Gitmedim…Hangi hançer yarasıydı yüreğimdeki … Bulunduğum yer en emliyetli yerdi Gitmedim… Sensiz yaşamaya alışmış mıydım ??? Bu ses bir yerlerlerden tanıdık- pardon Ama çıkaramadım ….
