İçimdeki Çocuğa Uy/dum

Konu, 'Şiir Cafe' kısmında LeyL tarafından paylaşıldı.

  1. LeyL
    Offline

    LeyL
    Yetkili
    Emekli Admin

    Kayıt:
    13 Şubat 2007
    Mesajlar:
    3.089
    Beğenilen Mesajlar:
    1
    Şehir:
    İstanbul-Mersin
    Çivisi çıkmış dünya yuvarlanıp geliyor üstüme
    Dağları arkama aldığımı sansam da
    Annem baba gelin görün ki
    Yalanlar ufalanıp hayallerime düşüyor..


    Bu kurtlar sofrasında diz çöküp yediğim nasibim aşk
    Kursağımda kalıyor..
    Oysa tam da şükredecektim
    Sırtıma vuruyor yüreksizler
    Sevmeler burnumdan geliyor...


    Yasaklıyorum düşlerimde elele tutuşmayı
    Tutuşmasın diye uykularım...
    Söndürmüyor sabah yüzüme vurduğum su geceden kalma ateşi
    Ve dostlarım da yalan söylüyor
    Günün neresi aydın..?


    Gerçeklere arkamı dönecek kadar güvenmişim düşlerime
    Sen seslenmeseydin bakmazdım ardıma
    Ve takılıp düşmezdim
    Ve kırılmazdı hayallerim
    Ve...
    Her neyse...


    Şimdi gözlerine kör
    Vaatlerine aptal
    Dokunuşlarına heykel bir yürek büyütmeliyim diyorum
    Ama içimdeki çocuk çekiştiriyor eteğimi
    Gözlerinde bir umut
    Gözyaşını yüzdürüyor yüreğime
    Gitme diyor
    Gitme..!


    Sağır olmayı unutmuşum
    ve seni sevdiğimi
    kalıyorum...
    Yeni utançlar biriktiriyorum
    eski günahlarıma,
    cüzamlı ruhlar cehennemine
    gidiyorum ben..
    Kirli sözlerimi temize çekme,


    oysa "gel" desen gelecektim...
     

Sayfayı Paylaş