HÜZÜN... Hüzün, yine hüzün,hep hüzün Olmazsa olmazı sanki gönlümün Çıkarıp atamam içimden bir gün Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Hava ısınmış çiçekler açmış Börtü böcek çıkmış, doğa canlanmış Yaşamaya değermiş üzülecek ne varmış Herkes tadını çıkarırken gündüzün Ben de ise gece gündüz Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Yine daldım Tabyalardaki bayrağa Yine kaybettim kendimi Palandöken dağlarında Yine konuştum penceremdeki kuşlarla Nereye baksam gördüğü şey gözümün Bir sensin bir de Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Anlayamaz kimse beni anlatamam ki Ben bile anlamıyorum bendeki beni Kime anlatayım sensizliğimi İnan hissettiğim ve düşündüğüm Tek duygu var o da Hüzün, yine hüzün, hep hüzün
