Hayat iki kez eşit davranır insanlara Merhaba diyerek gelirken dünyaya Ve hoşça kal diyerek giderken Bakmaz göz yaşlarına İlk adımlardan itibaren Kimi zaman sevince boğarsın hüzünlerini Bazen de sevinçlerini Öğretirsin yüreğine karşılıksız sevmeyi Vahşi bir atı terbiye eder gibi Hayat bazen unutturur kendini Pembe düşlerde gezersin O gardını almış beklerken seni Açınca gözlerini,müthiş acı hissedersin Ben anlayamadım bu hayatın nesi güzel Yemek,içmek,eğlenmek mi -mış gibi yaşayıp ölmek mi her sabah ümitle kapıdan çıkarken akşamları stresle eve dönmek mi SİGMA