Gozlerinden baktim hayata kucuk kiz sen gormedin. Ask gibi degildi kesinlikle, nasil olsun ki hem; sen kirilgan, nazik ben seni kiramayacak kadar yorgun. Gozlerinden gordum dunyayi rengarenk. Nasilda mutluydum o an nasilda sarhos. Yuz yillardir ilk kez goruyordum sanki dunyayi. Huzura ac bir yasam can buldu sende kucuk kiz. Sen bilmedin. Sadece guldun. Sana yavas yavas yaklasmami seyrettin. Yavas yavas seviyorum sandin beklide seni. Bense icinde ki dunyaya hayran baka kaldim sadece. Soyleyebilecegim butun cumleleri yuttum tek tek. Tek tek sustum. Nezlin de sukrettim Tanriya. Bana sundugu son bahara, bana sundugu secde huzuruna; Gozlerinden baktim hayata kucuk kiz; sen gormedin. Icimde yavas yavas canlandi koca bir viran bahce. Yesil oldun, mavi oldun, isIk oldun isiga men odalarima. Ruzgar oldun savurdun, savrulmayi sevdim yillar sonra ilk kez. Bir dal gibi sakince yolunda ve hesapsiz nereye dusecegimi hic dusunmeden. Bana dokunan nefesini hissettim her yerimde ; derin derin soludum baharimin kokusunu. Bu olmali dedim dort buyuk kitapta bahsettikleri cennet; Kisada olsa hayati gordum gozlerinde kucuk kiz. Yillardir yasayamadiklarimi, yasadim sandiklarimi. Mutluluk denen seyin aslinda masal olmadigini. Hatirladim insanligimi. Kirmaktan korktugum icin elini bile tutamadigim cocukluk askimi. Ayriliklarimi, kavusmalarimi. Sehirlerimi ve yalnizligimi; yalnizligimi hatirladim kucuk kiz; usudum bir an sarildim sana, tuttum ellerini simsIki sen bilmedin; Yillar sonra ilk kez gozlerinde gordum hayati kucuk kiz; Umut oldun. Hayata yeniden direnmeme sebep. Iyi ki yasiyormusum dedirttin bana beklide son kez. Sen benim son ilk baharim oldun kucuk kiz beklide hic bilmeyerek.
