FIKIH: Lügat manası olarak fıkıh,'(anlayış) manasındadır.Şer'i manası olarak,Ebu Hanife FIKIH'ı şöyle tarif etmiştir.Küşinin leh ve aleyte olanı bilmesidir.Bilmek,cüzlerin delillere dayanarak bilinmesidir.Bu tarif geneldir:İmanın gerektirdiği vb,itikati hükümleri namaz, oruç ve alış verş gibi ameli ve vicdani, ahlaki ve tasavvufu hükümleri içine alır.Fık-ı ekber de budur.Bu tarif fıkhın henüz şer'i ilimlerden ayrılmadığı EbuHanife'nin asrına uygundur. Sora dan şer'i ilimler dalllara ayrılmış,kelam(tevhit)ilmi,itikati meseleleri;ahlaki ilim ve tasavvuf,zühde,sabır,rıza, namazda kalp ve huzuru vb. gibi vicdani konuları içine almıştır.Fıkhın özellikleri:Fıkıh, şeriatın ameli yönüdür.Şeriat Allah'ın kulları için koyduğu hükümlerdir.Bu Kur'an'la, sünnetle olur.Bu hükümler; ya itikati, ilmi kelam veya ilmi tevhid sahasına girer. Fıkhın gelişmesi, Resülullah zamanında ve sahabe asrında başlamıştır.İslam fıkhının özelliklerinden bazıları şunlardır.1-Esasının ilahi vahiy olması 2-Hayatın bütün gereklerine şamil olması dır.
