içime düştü yutkundum yalnızlığımı susmalarımı boğazımı sıksın diye yuttum içime düştü ayrılığın içimdesin sustuğum ayrılığınla yutkundukça sık parçala dağıt çiğerlerimi soluduğum hava içtiğim su yalnızlığım zaten sensin çırpındığıma bakma ölüm çırpınışa aldırmıyor dalgınlığım daldığım bir çift göze düştüğüm yerde soluksuz bırak beni keşke gitmeseydik bizden düştüğün içimde kal sevgili şiirler yazdığıma bakma kalbinden vurduğum bensem ayrılığın hükmü şiirlere geçmez nişan al vur şiirlerin ardındaki beni simsiyah geceden sızışını izledim güneşin göğsünde doğuşunu gözlerim seyirde kalbim seyr'i alemde alemlerden kaçışımı sırtımın acısında hissettim düş görmüşlüğüm oldun karşı kaldırımdan bakışım kaldın sustuğum dilimin sevişmeleri oldun yazılarda sıkıştı sevgim satır aralarında yasaklı kaldım uyuşan beynimin en taze ismi düş görünce uyandığım nice gecelerden sen düştüğünü hiç bilmeyeceksin dudağımın al'ına bulaştı karanlığın hınzır bozuk lehçesi yutkundum sensizliği artık içimdesin vuramadın şiirlerimi keşke dedim dün gece vurabilseydin yüreğimdeki sevgiyi düştüğün içimde kal sevgili yalnızlığım zaten sensin ben kayıp dualarda kaldım sen bende kal içimde hüznü saklı körebe oynayan çocuk ellerimde kal bende kal sen zaten yalnızlığımsın... bendesin... yine benim kal...
