Bitmez dostluklar vardır; Güneşle ayçiçeğinin dostluğu böyle bir dostluktur mesela. Ayçiçeği sabahtan akşama kadar hiç ayıramaz yüzünü güneşten. Uzak dostluklar vardır; Denizlerin ortasındaki bir adayla dağların arasındaki bir göl birbirlerinin uzak dostlarıdır. Dostluklarını gündüz kuşlarla gece yıldızlarla iletirler birbirlerine... Sessiz dostluklar vardır; Dilsiz bir adamla duymayan bir başka adamın elleri arasında sessiz bir dostluk oluşur. Herşeyden konuşur sessizce bu eller... Günün birinde ölen dostluklar vardır; Bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanıbaşında duran ceviz ağacının dostluğu gibi... Bir gün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makineler o bahçeye girip de bir süre sonra evin ve ceviz ağacının yerinde asık suratlı binalar yükseldiği zaman ölen dostluklar... Vakitsiz dostluklar vardır; Bir peçete bir kağıt mendil vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin... Ya da ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur... Bakımsız dostluklar vardır bir de... Zaten var zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun bir kaç cümlelik mektubun bile çok görüldüğü dostluklar... HİÇ BİR DOSTLUĞUN BAKIMSIZ KALMAMASI DİLEĞİYLE.....
