Buhari'nin Üseyyid bin Hudayr'dan rivayetine göre: bie kere Üseyyid gece vakti Bakara süresini okuyordu.diğer bir rivayete göre Süre-i Kehf okuyordu.Atı da yanında bağlanmıştı.Kur'an okurken at deprenmeye başladı.Üseyyid sustu, at da sakinleşti.Üseyyid tekrar okumaya başladı, at da şahlandı.Üseyyid yine sustu.at da sakinleşti.bundan sonra Üseyyid -radıyallahuanh- de artık Kur'an okumaktan vazgeçti.Üseyyid'in oğlu Yahya da ata yakın bir yerde yatmakta idi.Atın çocuğa zararı dokunmaması için çocuğu geriye çekti.bu sırada başını kaldırıp göğe baktığında beyaz bulut gölgesine benzer bir sis içinde kandiller gibi bir takım yıldızların parlamakta olduğunu gördü. Sabah olduğunda Üseyyin keyfiyeti Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e arz eyledi.Resulullah ona: oku ey Hudayroğlu, oku ey Hudayroğlu, diyerek okumaya devam adilmesi lazım olduğunu bildirdi. ÜSeyyid de, Ya REsülullah! atın YAhya yaçiğnemesinden endişe ettim de kestim. O sırada semaya baktım gök yüzünde bulut gölgesini andırır bir beyazlık içinde kandiller gibi yıldızların parlamakta olduklarını gördüm. ancak bu beyaz çıkıp gitti,nihayet görünmez oldu. Resül-i Ekrem:<bilirmisin onlar nedir?> buyurdu.Üseyyid <hayır> deyince: - <Ey Üseyyid onlar melekler id. SEnin sesine yaklaşmışlardı. eğer sen Kur'an okumaya devam etseydin sabaha kadar melekler seni dinlerler idi.nas da onlara bakardı, halkn gözünden gizlenmezdi> Ramazanoğlu MAHMUT SAMİ MUSAHABE
