İşte yine sensiz bir cuma daha... Önümde karalanma ktan yorulmuş bir parça kağıt Elimde bitmeye yüz tutmuş bir kara kalem... Ve şiirimin her kelimesin de bir damla göz yaşı.. Kulaklarımda ağır bir parça beni anlatan, Odamda bir sessizlik, sensizim diye bağıran. Bu kaçıncı gün sensiz bilmiyoru m Sadece ölmemeye çalışıyorum; gün saymıyorum.. Umutsuzca bekliyoru m,ama sen gibi gitmiyoru m. Bitmiyoru m işte istediğin gibi..! Hergün yeniden başlıyorum. Hergün kendime yeni seviyorum lar ekliyorum . Tam sönecekken kıvılcım oluyorum. Tekrar Yanıyorum... Hergün cennetten bir orman yakıyorum yüreğimde. Yakıyorum kendimi bir günahkar misali... Cehennem oluyorum Yanan ateşimle Onca ateşin varlığına rağmen, yokluğunla üşüyorum. Hergün defalarca acaba döner mi ? diyorum. Sen gittin ya arkanı dönüp; Ben hala dönmeyeceğini bile bile bekliyoru m. Sen bitti dedin ya her şeyi silip, Ben hergün defalarca bitiyorum ... Sen başkasının oldun ya bırakıp gidip..! Ben bıraktığın yerde, gittiğin günden beri,hergün ölüyorum... Ve işte bitmeye yüztutmuş kalemimle, Karalanma ktan yorulmuş kağıdıma, Her biri bir gözyaşı ile ıslanan, Son sözlerimi yazıyorum... Herşeyi silip bitmene, Arkanı dönüp gitmene, Ve hergün defalarca ölmeme rağmen, Seni hala seviyorum ... alıntıdır...
