Sustu dalgalar, Martılar donakaldı, Yağmur durdu... Bir gece ihanetiydi... Dünya durdu Sandım...! Nefes al,Nefes al Nefess....Hadii......Dönmek zorundasın yaşama...! Dönnnn!!! Hiç acmadı yüreğim... Bir ihanet=iki ölü...! İhanete uğratan ''İstisna'' öldü... İhanete uğrayan ''Kaide'' öldü... Anlık bir ölümdü paramparça cesetler bulundu sabah ayazında. Ve donmuştu kızın gözyaşları dudaklarında. Buram buram pis bir koku yayıldı. Adamın biri damardan ihanet çekti aşırı dozdan öldü diye yazdı gazeteler....Kızdan hiç sözetmediler.... Ağzında çiğnediğin o kelime çok büyüktü: ''AŞK'' İstemezdim boğazında kalmasını. Çöplüklerden topladığın onur kırıntılarını gördüm o gece.Senin onurun sanıyordun onları.Değildi...Düşürdün hepsini. Ve o iğrenç gülümseme!! O gülümseme Gülümseme!! Gülme! İhanet sana çok yakıştı. Üstünden düşen masumiyet entarisinin altında bir adam gördüm. Adam olmamış bir ADAM İhanete tutkuyla bağlanmış bir adam sevmişti kız...Ve aşka tövbeler yasakmış meğerse...Ki aşk çoktan karaborsa. Sevdim bu ihaneti... Çok sevdim. Öyle sevdim ki ağlıyorum mutluluktan İnan bana! Ben hiç böyle güzel ölmemiştim.
