Uğur Meleke Gerek gruplardaki takım sayısının 40’dan 48’e çıkması, gerekse ikinci torbadan girdiğimiz kuradaki büyük şansımızla 2 ekibimiz de Avrupa tarihlerinin en rahat sezonunu oynuyorlar. Temsilcilerimiz, birinci torbadan Bremen, Villarreal, Roma, Shakhtar, Hamburg, Valencia, Ajax gibi devleri de çekmedikleri için, bu gruplarda Pana’yla Twente maçları haricindeki müsabakaları Avrupa’nın ikinci ligi gibi görmek çok yanlış olmaz. Bu 2.ligin bile sıradan ekiplerinden sayılacak Dinamo’nun bu sezon hiç 4 gol yemediği detayına da fazla takılmamak gerek, zaten Rumen Ligi’nde tepeye oynayan bir takım öyle ikide bir 4 gol yemez! Ama Avrupa’da G.Saray ayarında takımlarla peş peşe 14 defa oynasalar her seferinde 3-4 civarı yiyecek gibi gözüküyorlar. Yine de bu “Bank Asya Avrupa Ligi” görünümlü sınavda G.Saray’ın tebrik edilebilecek yanları var: En azından ciddiyet ve konsantrasyon sınavını başarıyla geçtiler, Şubat’taki birinci lig maçlarına kadar moral depolamaya da devam ettiler. Bükreş’in solu, ilk müsabakada Keita’nın sağ kanattaki rüzgârından hastalandığı için olsa gerek büyük ölçüde değişmiş. Ama yeni sol stoper Moti’yle yeni sol bek Pulhac da G.Saray’ın sağına çare bulamadılar. Sarı-kırmızılıların Sivas karşısında start verilen yeni 4-3-3 modelinde Sabri-Barış-Arda’lı sağ taraf oyunu yönlendirmeye Bükreş’te de devam etti, Nonda kanalıyla burada da bir golle iyi futbollarını süslediler. Eğer NDoye’nin önderliğindeki sertlik G.Saraylıları korkutmasa skoru bir-iki tane daha artırabilirlerdi. Maçın üstünde konuşulabilecek bir diğer detayı da son 15 dakikada M.Sarp/Elano değişikliğiyle orta üçlünün yapısının değişmesiydi. 8 maç üst üste gol yiyen bir takımın 180 dakika kalesini kapatmasında Barış-Topal-Sarp üçlüsünün katkısı görmezden gelinemez. Ama Rijkaard’ın esas hedefinin 4 ofansif adamı sahadayken gol yemeyen bir takım yapmak olduğunu tahmin ediyorum. Bunun için de Elano’nun daha fazla çalışıp/kora kor mücadele edip oynadığında orta üçlünün direncinin çok kırılmadığına hocasını inandırması gerek.
