Ben senin mevsimlerinde yaşadım hep Senin meltem esintilerindi Okşayan saçlarımı.. Senin yağmurlarında ıslandım İliklerime kadar işledi duruluğun Sabah ayazlarında çiy tanelerindi Yanaklarıma düşen Baharlarındı çiçek çiçek tomurcuklandıran sevgimi... Senin boranlarındı, İçime sığamamalar. Senin güneşindi Yüzüme al basmalarım. Ve senin kar tanelerindi aydınlatan tüm yollarımı... Çok şey değildi ki senden istediğim!!! Bir yudum mutluluk. Avuçlarımda tutmak istediğim ve Hiç bilmediğim bir yudum mutluluk... Yazık ki, Öğrendim ... Mutluluk bir ateşmiş Senin çok uzaklarda yaktığın.... Herkesler yandı da, Bir ben yanamadım... Ateşle yıkanmasını bilmiyorum ben!!! Müge Doğanay
