Ümmü Eyman Mekkeye geldiginde nefes nefeseAbdulmuttalib-i ariyordu.Bes günlük yorucu bir yolculuktan sonra Mekke`ye ulasabilmisti. Amine´nin öümünü Abdulmuttalib´e nasil anlatacagini düsünüyordu. Bir ara gözü Muhammed´e takildi. Yetim Muhammed simdi öksüz kalmisti. Abdulmuttalib´i buldugunda gözyaslarini artik saklayamadi. Abdulmuttalib gelini Amine´nin hasta oldugunu biliyordu. Son durumunu ögrenemedigi icin merak icindeydi. Ümmü Eymen´in yaninda Amine´yi göremeyince iyice tedirgin oldu. Onun yüz ifadesinden kötü bir sey oldugunu hissetti. Ümmü Eymen basina egerek usulca " Amine öldü " dedi. Abdulmuttalib acisini bastirircasina Muhammed´i bagrina basti. Daha sonra Ümmü Eymen olanlari anlatmaya basladi. Medine´den Mekke´ye dönmek icin yola cikmislar ve iki günlük bir yolculuktan sonra Ebvadenilen yere gelmislerdi.Amine´nin hastaligi burada iyice artmis ve ölecegini hissetmisti. Bunun üzerine biricik oglu Muhammed´le konustu ve onu sonkez öptü. Ardindan ruhunu yüce ´a teslim etti. Babasini Medine ve Annesini Ebva topraklarinda birakan Muhammed´e siginacagi yeni bir yuva lazimdi. Bundan sonra ona dedesi Abdulmuttalib bakacakti. [ Sevgili Peygamberimiz hicretten sonra annesi Amine´nin kabrini ziyaret etmis ve kabrinin üzerini elleriyle düzeltmisti. Bir taraftanda gözyaslarini tutamamisti. Kendisine nicin agladigi sorulunca " Anne özlemi beni aglatti." diye cevap vermisti.]
