kizil gün batimlarinin aglamalari yakti düslerimi düsler/im/siz kaldim ve bir kaç kibrit ucunda aklimdaki güzellikleri yaktim. figan dünleri hep aynasiz yarinlara erteliyorum ve ayakalti sözlere esir düsürüyorum sessizliklerimi kimildamasiz yürüyüsler kadar hissedilmiyorum ve yagmur prangalari deserken üstümü görülmeyecek kadar eriyorum. benden bir 'zerre' yaratmayi basaran canlara simdi yurtsuz kaldigima aldirmadiklari için kiz/a/miyorum dert benim derman ben'im anlamazliklarina aldirmiyorum. sogukken öpeceksin uykulari ki bir umut besleyesin umutsuzlugun/d/aeski toprak sevmeler eserse yüregine sükredeceksin ve kirpiklerinde ördügün isiklarigözlerinin karasinda söndürmeyeceksin. borçluyum tebessüm dügünlerine hakikatsiz yüregine ve sehir eskiyasi bakislarina mi sevdaliydim ki bu kadar gülüssüz kaldim hangi iklimde vurmustun baharlarimi!? simdi gölgeme birikmis karanliklar kadar esirim isiksizliga yoklugundan mi bogacaksin beni!? ölümüme ölümler mi katacaksin!? ve sevinecek misin söyle..! bensiz kaldigina kinalar mi yakacaksin!? kan tuttar bedenimi damarlarim savka döner aci geçislerinde kimlik kimlik dökülürüm dualarin avuçlarindan yine de kendimi bulamam mahser-i yokluklarda aradigim sendeyse o'nu bana yolla takatsizligim gün gibi ortada zevkleme acilarin yüzlerini n'olur beni bana ugurla. çocukluk gülüslerim vardi biz'den uzakta renkler hep beyazdi günler hep isirdi ve tövbeler bozmazdim ugruna kül oldugum ismine niye böyle olur ki gönül muhabbetleri!? gökyüzünü sahit düsürürsün de alnina kondurdugun buse için niye terkleri sevindirirsin!? günler kisalir mevsim hep ayaz ve disardaki hayat sana ,bana hep itiraz. topladigin benleri biraz senle yogur islak türküler kadar agit koksun sözlerin ve nemli vakitler sürsün izlerini bastigin yerler çigliklar dersin susmalarindan umursuzluk olmasin yüreginde,hep gözyasi aglasin kirpiklerin. bagrinda o gün dindirdigin sevgim ve bir kaç güzel temennidir simdi ardimdan kalan ölümlü uyut benden ne'n varsa bu bir intizardir benden sana irmaklar kuruttum kursagimda ve gözbebeklerim ninnisiz kaldi bakislarinin yoksunluguyla satirlar çürüttüm parmaklarimin ucunda ve yaslarim hep dürümdü kagitlarda. eyy benim bir sözüne bir ömrümü sevindirdigim yar!! toprak rengi ugurlamalar çinliyor yanibasimda simdi gidiyorsam bittigimdendir sevmedigimden degil sen ki savunmadin biz'i bir helalligin önünde ana kuzusu kesildi ask'in ve bunca yasanmislikta ben körkütük, sense hep saskin. var'ol sevdigim hiçbir sevmek korkaklik gibi açmasin ömründe sevdigine tutun tutun verdigin sözlere bir ben öldürdüysen bin güzel açar gönlünde üzülme artik geç kaldigin ve tükenislerde yaktigin ben'lere üzülme çocuktum de,yapamadim de ama n'olur kendine yutamayacagin yalanlar söyle/t/me. ben mi...!? ben..... hangi yöne gidecegini bilmeden bir kaldirim üstünde sirtimi sivazlayan rüzgarlara hayran ve gözyasimi ellerimle kirpiklerimde/n tutturan üstü basi yokluklara bulanmis ve dizleri sürünmekten agarmis bir kimliksizim bedenimde hissizlikler ormani dilimde eskitilmis sözler yüzümde çökmüs derin çizgiler aklimsa,ne oldugundan habersiz bir deli çocuk. beni bosver sen gençligine tutun yeni hayatlar edin kendine onbes ay sonra yine büyüdügünde tesekkür et bensizligine eksilmedim,tamim gönlüm hos,ömrüm dost de ve yüzündeki o güzelligi yasayacaklarina ödünç ver biraz hüzün,biraz keder ve sen kalirsin kendine alisirsan eger ben.... o, hiç bak/a/madigin rüzgarli tepelerde kardan uçurtmalar uçuracagim ve and olsun ki sevmelere bir gün bende bende seni unutacagim.......
