Henüz doğmamış umutLarımı yitirdim sayende sana ve senLi oLan herşeye susuyorum. hüzün soLuyorum hergünümde ve kurtuLamıyorum ; ne sessizLikten ne sensizlikten.. Acımasız gecenin gri sabahında bi avuç sevgi için çaLdım kapını.ELimde kaLbim vardı. - bi kaLp doLusu sevgi aLabiLirmiyim deyip uzattım sana. Hemen geLiyorum deyip mutfağa koştun. Geri döndüğünde kaLbim avuçLarında ve kanıyordu. - Afedersin . düş / tü . - önemi yok düş / üm . HaLa kanıyor. ParçaLarı acıtıyor canımı. MutLuLuğu boğazıma dizdin. HayaLLeriminde rengi soLdu.Kış geldiğini nasıl da farkkettiriyor .. BiLiyorum bu kış ki ; hiç gitmeyecek. BenLiğim yok oLdu. Şimdi aynaya baktığımda başka bi suretLe karşıLaşıyor gibiyim. Bu gözLer benim değiL biLiyorumdağıLmış saçLarım. Sabrım ancak buraya kadar eşLik etti. YoruLdum artık. Vazgeçin demiştim yaraLarı kanatmaktan. Öfkem bütün çıpLakLığıyLa dikiLiyor her an karşıma. öLüm kadar sessiz çığLıkLarım sesimi duyuramıyorum hiç kimseye.. UzakLardayım . MasaLımı sakLadım küf kokuLu sandığıma.Her ne kadar yarım kaLmış oLsada.. Hüzün rengi çiçekLerim çoktan soLmuşLar. YokLuğun en çok bu gece acıtıyor.HakLıLığımıda ispatLayamıyorum. Aşk tüm tarafsızLığını yitirmiş. Artık vazgeçiyorum çırpınmaktan. kiLit vurdum acı/mın diLine EksiLiyorum yavaş yavaş.. Ve her doğan günde yeni umudLara gebeyken ben kendimi kanayan keLimeLerin tam ortasına asıyorum..