Adın; Sükût Deyip Susuyorum

Konu, 'Resimli Şiir & Resimli Yazılar' kısmında LeyL tarafından paylaşıldı.

  1. LeyL
    Offline

    LeyL
    Yetkili
    Emekli Admin

    Kayıt:
    13 Şubat 2007
    Mesajlar:
    3.089
    Beğenilen Mesajlar:
    1
    Şehir:
    İstanbul-Mersin
    [​IMG]


    Adın;
    Sükût deyip susuyorum..
    Gece;
    Yine seni d/üşüyorum..

    Bak ellerimde kırık dökük
    Umut sökük, neş'e sökük
    Giyindiğim hicran, en yenisinden,
    Kanattım yine dünleri.
    Uykular kan tadında ey sevgili!
    Yetim kılıp herşeyinden beni
    Yokluğunu ilikliyorlar yüreğime..
    İzbe çukurlarda dermansız,
    Bir başıma,
    Naçar soluklardayım.
    Hangi nefeste ansam adını
    Bir bahar havası ,avuçlarımda.
    Göğüm mavileniyor ,
    Yeşilleniyor dalım.
    Sensiz hep divane, yorgun
    Bilinmez yollara çıkıyorum sevgili!
    Kapanıyor, yüzüme kapılar.
    Elimde kalıyor tutunduklarım.
    Devriliyorum!.
    Sendeliyorum yokluğunun üzerinde.
    El ver düşüyorum sevgili!
    Ölesi iliştirildim ki acıya,
    Sıyrılamıyorum!..
    Gel döndür beni bu yollardan!
    Sağnak sağnak bir hüzün yağıyor üstüme
    Acının küf kokusu ağır,
    Kırılgan ellerimde..
    Birbirine dolanıyor ayaklarım
    Düşüp kalıyorum..
    Avuç avuç sen ağlıyorum,
    Direniyorum sevgili!
    Kanadı kırık turnalar gibi,
    Yağmura hasret bulutlar gibi,
    Sabahı bekleyen geceler gibi,
    Bekliyorum!..
    Yokluğun kaplıyor göğümü,
    Gülmeler kan tadı,
    Geceler hüzün makamında.
    Toprağını örtüyor üzerime,
    Kaskatı gecenin solukları.
    Bir el ver sevgili ne olur
    Doğrulamıyorum!...

    Adın;
    Sükût diyip susuyorum..
    Gece;
    Yine seni d/üşüyorum..

     

Sayfayı Paylaş