Adı Yok Bir yaza daha yalnız giriyorum Onca kalabalığın arasında, Bir sevgiden mahrum, bir sevgiliden uzak Bir benden uzak, bir ölüme yakın. İnsanlar var çevremde neşeli İnsanlar var çevremde sevgili Birde ben varım, ne neşeli, ne sevgili Yalnızlıktır benim sadık dostum. Hani uyanırsın sabaha aklında yarin Düşünürsün derince sevgini, sevgilini Yalnız kalınca anlarsın değerini Ve yalnız kalınca seversin her şeyden çok. Bir yaza daha yalnız uyandım Yalnız kahvaltı yaptım Yalnız! gece gibi, çaresiz,umutsuz ve mutsuz Yalnızlıktır benim sadık dostum.
