A Y I Ş I Ğ I N D A Bak şehrin ışıklarını kapatmışlar, Sokak lambalarının bir tanesini açık bırakmışlar, Ay ışığında tam takır boş sokaklar, Efkarlı gecelerden bir dahalar, Sokakta dolaşan aşk sarhoşları, Aşk acısı var her adım atışları, Ay ışığında bir başkadır muhabbet telaşları, Sanki gündüzündeki güneşi gecede unutmuşlar, Her ferde bir yıldızı gökyüzüne bırakmışlar, Ay ışığında cümbüş de denizde martılar, Gök yüzüne varırcasına kanat çırparlar, Sanki denizdeki dalgalarla yarış dadırlar, Ay ışığının denize iz düşümleri, En dipteki yosunları kucaklar, Bir başka renklilikte dans eder balıklar, Tam yanı başındadır ay ışığı ve yıldızlar, Gökyüzüne kanat çırpar denizdeki martılar, Ay ışığında deniz uçlarını,köşe başlarını, Mesken tutmuş aşıklar, Sessiz denize olta atıyor balıkçı tayfaları, devamlı kulakları öpüyor ayışığı kelebekleri, Issız gecede gökyüzüne dikleniyor, Taşlı tarladan cılız buğday başakları, Ayışığında toprak işleyen ırgat kadınlar, Gözleri öpüyor yıldızlar iri cüsseli aya inat, Filizlenme devresinde ana yemi bekleyen, Ay ışığı cümbüşünde tüy döken kara guguk, Gecenin derinliklerinde tabiata baş kaldıran, İştahlandıkça iştahlanan mor sümbül,yaban gülü Hep ısıtırsın baharın karanlık gecelerini Dağılır sıkıntıları,sevda ışınla tatlanır Durgun deniz ışığınla parlar, Gündüz gibi öter kuşlar ayışığında, Sende mutluluğu ta o zaman gördüm, Denizi ayna yapıp güldüğünde, Durgun denize ay ışığı, Şekli güzelliğin iz düşümünde. İbrahim ÖZDEMİR
