Upuzun bir ayrılığın rengindeydi bakışlarındaki hayali şehrin az bir zaman mıydı gece miydi ateşe düşmüş bu çarpıntıyı çığlıklara karıştıracak öyle bırakacaktı avazını. Bir haykırıştı mutlaka dağlardan esen rüzgârdı şehre gül kokularıydı aşkın bir nefes ve ince hünerli oynak deniz dalgasıydı. Yani ah vadisinde ya hu nidalarıyla nihayetinde hayat aşk ile gülbahri değil midir ki işin başında rıza-i bari. Nurettin Durman