Karşına biri çıktı, onu çok sevdin Hayallerinin rengi bile değişti çünkü artık o vardı Hayallerindeki tek başrol oydu Seni sürekli güçlü kılıyordu sevdan Umudun vardı... Bir tek o... bir tek onla mutluluk! Onu mutlu etmek istiyordun Gülüşüyle, tatlı bir sözüyle çılgına dönüyordun Ama bu ufak mutlulukları bile az yaşadın Sana çok görülmüştü bunlar Sonradan anladın Sevdiğini mutlu etmek tüketirmiş sevdalıyı Tükendiğini artık dayanamayacağını gördüğün halde Göz göre göre sevdin onu Hem de sıfır pişmanlıkla! Onun için yaşıyormuş gibi davrandın hayatta Sanki kendin için yaşamayı bıraktın Onsuz olamayacağını o gittikçe tükeneceğini zannettin Haklıydın da... Çünkü onu çok sevmiştin Arabesk aşkın ağlarındaydın Hayatından biri çıktı, onu çok sevmiştin ve hala seviyordun Hayallerinin rengi bir anda siyah oluverdi Çünkü... Çünkü artık o yoktu Hayaller de seni terk etmeye başladı umut da Sevdalı ne zaman ölürmüş biliyor musun? Ne ruh bedeni terk edince ne de sevdiği gidince Öldüğü tek an... Umudunu kaybedince... Yusuf Cankara
